അന്ന് ഒരു വ്യാഴാഴ്ചയായിരുന്നു . ഒരു കൊല്ലത്തിനുശേഷം എന്റെ അച്ഛനേയും അമ്മയേയും കാണുന്ന ദിവസം .
എനിക്ക് അന്ന് ഭയങ്കര
സന്തോഷമായിരുന്നു.
പകല് മൂന്നു മണിക്കായിരുന്നു ഫ്ലൈറ്റ് .
അതുകൊണ്ട് എന്റെ എല്ലാ കസിനുകളും വന്നിരുന്നു.
നാട്ടില്നിന്ന് ഒന്നര മണിക്കൂര് യാത്ര
ചെയ്ത് ഞാന് എയര്പോര്ട്ടില് എത്തി.
എന്നെ യാത്രയയക്കാന് വന്ന എന്റെ മമ്മയോടും ബാക്കി എല്ലാവരോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് ഞാന്
എയര്പോര്ട്ടിനുള്ളില് കയറി .
ഞാന് ബാഗേജ് ചെക്കിംഗിനു വിധേയമായി .
അങ്ങനെ ബോര്ഡിംഗ് പാസ് കിട്ടി.
അവിടെ നിന്ന് കുറച്ചു
നടന്നപ്പോള് കുറേ ആളുകള് ഇരിക്കുന്നതു കണ്ടു .
അപ്പോള് ഞാനും
അവിടെ ഇരുന്നു.
കുറച്ചുനേരം കഴിഞ്ഞപ്പോള് ഒരാള് മൈക്കിലൂടെ അനൌണ്സ്മെന്റ് നടത്തി.
അത് കുവൈറ്റ് എയര്വെയ്സ് എത്തി എന്നായിരുന്നു.
അതുകേട്ടപ്പോള് എനിക്ക് ഭയങ്കര സന്തോഷം തോന്നി.
അതായത് എനിക്കു പോകാനുള്ള ഫ്ലൈറ്റ് എത്തിയല്ലോ .
ആദ്യമായി ആകാശത്തിലൂടെ ഒരു യാത്രക്കൊരുങ്ങുകയാണ് ഞാന്.
ഞാന് എന്റെ ബോര്ഡിംഗ് പാസ് നോക്കി .
ഗെയ്റ്റ് നമ്പര് നോക്കി .
എന്റെ നമ്പര് ഒന്ന് ആയിരുന്നു.
ഞാന് ആ ഗെയ്റ്റിലേക്ക് നടന്നു.
അവിടെ ഒരു പട്ടാളക്കാരന് ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അയാളുടെ കയ്യില് ബോര്ഡിംഗ് പാസ് കൊടുത്തപ്പോള് എന്നെ ഉള്ളിലേക്ക് കടത്തി
വിട്ടു. അങ്ങനെ ഞാന് ഫ്ലൈറ്റില് കയറി.
എന്നെ എയര് ഹോസ്റ്റസ് സ്വാഗതം ചെയ്തു.
ഞാന് ബോര്ഡിംഗ് പാസ് കൊടുത്തപ്പോള് എന്റെ
സീറ്റ് കാണിച്ചു തന്നു.
ഞാന് അവിടെ ഇരുന്നു.
എനിക്ക് സൈഡില് , ഗ്ലാസിന്റെ അടുത്തായിരുന്നു സീറ്റ് .
അതിലൂടെ ഞാന് കുറേ കാഴ്ചകള് കണ്ടു .
അങ്ങനെ വീടും മൈക്കിലൂടെ
അനൌണ്സ്മെന്റ് കേട്ടു.
ഫ്ലൈറ്റ് പറക്കാന് സമയമായി എന്നതായിരുന്നു അത് .
അപ്പോള് എനിക്ക് പേടി തോന്നി.
ഫ്ലൈറ്റ് പൊന്തി .
ഞാന് സൈഡിലെ ഗ്ലാസിലൂടെ താഴേക്ക് നോക്കി.
വിമാനങ്ങള്, കപ്പലുകള് , വീടുകള് എന്നിവയൊക്ക കണ്ടു.
വീടുകള് ഒരു ഉറുമ്പിന്റെ വലുപ്പത്തില് കണുന്നത് വളരേ രസകരമായ ഒരു കാഴ്ചയായിരുന്നു.
കപ്പലും വിമാനങ്ങളുമെല്ലാം വളരേ ചെറിയ വലുപ്പത്തില് !!
എന്റെ അടുത്തേക്ക് ഒരു എയര്ഹോസ്റ്റസ് വന്നു.
മുഖം തുടക്കാന് ഒരു ടവല് തന്നു.
ഞാന് അതുകൊണ്ട് മുഖം തുടച്ചു.
എയര്ഹോസ്റ്റസ് എന്റെ ചെവിയില് ഒരു ഇയര്ഹോണ് വെച്ചുതന്നു.
ഞാന് അവരോട് താങ്ക്സ് പറഞ്ഞു.
അപ്പോള് എയര്ഹോസ്റ്റസ് വെല്ക്കം പറഞ്ഞു.
ഞാന് പാട്ടുകേട്ടുതുടങ്ങി.
എയര്ഹോസ്റ്റസ് വീണ്ടും വന്നു.
ഭക്ഷണം എന്ത് വേണമെന്ന് ചോദിച്ചു.
ഫ്രൈഡ് റൈസ് മതി എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞു.
ഭക്ഷണം കഴിച്ചുകഴിഞ്ഞ് അല്പസമയം കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ഞാന് ഉറങ്ങിപ്പോയി.
ഉറങ്ങി എണിറ്റപ്പോള് വീണ്ടും അനൌണ്സ്മെന്റ് കേട്ടു.
“ നമ്മള് ഇപ്പൊള് കുവൈറ്റ് എയര്പോര്ട്ടിനു മുകളില് എത്തിയിരിക്കുന്നു . എല്ലാവരും സീറ്റ് ബെല്ട്ട് ധരിക്കുക .”
അങ്ങനെ ഫ്ലൈറ്റ് ടേക്ക് ഓഫ് ചെയ്തു.
അപ്പോള് എനിക്ക് ഭയങ്കര സന്തോഷം തോന്നി.
..... എന്റെ അച്ഛനേയും അമ്മയേയും കാണാനുള്ള കൊതി .
വീണ്ടും അനൌണ്സ്മെന്റ്
“ നമ്മള് കുവൈറ്റ് ഇന്റര്നാഷണല് എയര്പോര്ട്ടില് എത്തിയിരിക്കുന്നു.”
ഞാന് ഫ്ലൈറ്റില്നിന്ന് ഇറങ്ങി.
എന്റെ പാസ്പോര്ട്ട് സെന്സറില് കാണിച്ചപ്പോള് വാതില് തുറന്നു.
ഞാന് ഉള്ളില് കയറി.
എന്റെ ബാഗേജുകള് ശേഖരിച്ചതിനുശേഷം പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
അതാ .. എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും നില്ക്കുന്നു.
അവരെ കണ്ടപ്പോഴേക്കും എന്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു.
അല്പസമയം ഈ സന്തോഷത്തിലായി .
പിന്നെ കാറില് വീട്ടിലേക്ക് യാത്ര തിരിച്ചു.
കാറിലിരുന്ന കാഴ്ചയും രസകരമായിരുന്നു.
ഈന്തപ്പനകള് എല്ലായിടത്തും നിറഞ്ഞു നില്ക്കുന്നു.
റോഡുകള് -നാലുവരിപ്പാത.
പല രാജ്യത്ത് നിന്ന് വന്ന മനുഷ്യര് !!
പലതരം കാറുകള് !
ആകാശം മുട്ടിനില്ക്കുന്ന ഫ്ലാറ്റുകള് !!
ഇവയൊക്കെ കാറിലിരുന്ന് ഞാന് കണ്ടു.
അധികം താമസിയാതെ ഞങ്ങള് വീട്ടിലെത്തി
തയ്യാറാക്കിയത് :
അതുല് .എം.എ.
Std:VIII.C
മരോട്ടിക്കല് ഹൌസ്
തൃത്തല്ലൂര് .പി.ഒ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
More about Our School Click below
FLASH NEWS
SCHOOL WISE POINTS
To know more details Click below to Reach School Zone
7 comments:
പ്രിയപ്പെട്ട അതുലിന്,
യാത്രാവിവരണം നന്നായിരിക്കുന്നു. ഇനിയും ഇതു പോലെ നല്ല നല്ല കഥകളും, അനുഭവക്കുറിപ്പുമായി വരണം. കൂട്ടുകാരെയും കൂട്ടണം... എന്നാല് ബ്ലോഗില് സ്കൂള് അഡ്രസ്സ് മതി. വീട്ടിലെ അഡ്രസ് കൊടുക്കാതിരിക്കുന്നതാവും നല്ലത്.
കുട്ടികള്ക്കു വേണ്ടി ഇത്തരമൊരു ബ്ലോഗ് ആരംഭിച്ച വിദ്യാലയത്തിലെ എല്ലാ അദ്ധ്യാപകാര്ക്കും, വിശിഷ്യാ പ്രധാന അദ്ധ്യാപികയ്ക്കും പ്രത്യേകം പ്രാര്ത്ഥന അറിയിക്കുന്നു. (അഭിനന്ദിക്കുന്വാന് ഞാന് ആളല്ല. അതു കൊണ്ടാണ്.) ഇത്തരം പ്രവര്ത്തനങ്ങള് കുട്ടികളിലെ എഴുത്തുകാരെയും, ചിന്തകരെയും വളര്ത്തിയെടുക്കുന്നതില് വളരെയെറെ പ്രോത്സാഹനം നല്കുമെന്നതില് സംശയമില്ല. എല്ലാ ഐശ്വര്യവും, പ്രശസ്തിയും ആശംസിക്കുന്നു.
ജയകൃഷ്ണന് കാവാലം
പ്രിയപ്പെട്ട അതുല്..
സ്വന്തം അനുഭവത്തെ മെരുക്കിയ വാക്കുകള് കൊണ്ട് മനോഹരമായി നീ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നല്ലോ കുട്ടാ!
ഇതിനു പ്രചോദനവും പ്രോത്സാഹനവുമായി നില്ക്കുന്ന എല്ലാ ഗുരുവര്യന്മാര്ക്കും എന്റെ കൂപ്പുകൈകള്!
വരികള്ക്കിടയില് അനാവശ്യമായ ഗ്യാപ് വരുന്നതുപരിഹരിക്കാന് അദ്ധ്യാപകരാരെങ്കിലും സാങ്കേതികമായി സഹായിക്കാന് പറയണം.
പിന്നെ ഒരു തിരുത്ത് തോന്നിയത്..
“ നമ്മള് ഇപ്പൊള് കുവൈറ്റ് എയര്പോര്ട്ടിനു മുകളില് എത്തിയിരിക്കുന്നു . എല്ലാവരും സീറ്റ് ബെല്ട്ട് ധരിക്കുക .”
അങ്ങനെ ഫ്ലൈറ്റ് ടേക്ക് ഓഫ് ചെയ്തു.
അപ്പോള് എനിക്ക് ഭയങ്കര സന്തോഷം തോന്നി.
..... എന്റെ അച്ഛനേയും അമ്മയേയും കാണാനുള്ള കൊതി .
എന്നതില് ടേക്ക് ഓഫ് എന്നുപറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് ലാന്ഡിങ്ങിനെയാണ്!
വിമാനം നിലത്തുനിന്നും പറന്നുയരാന് തുടങ്ങുന്നതിനെയാണ് ടേക്ക് ഓഫ് എന്നുപറയുന്നത്!
http://en.wikipedia.org/wiki/Takeoff
എന്ന ലിങ്കും നോക്കുക!
അതുലിന് എല്ലാ വിധ ഉയര്ച്ചയ്ക്കായും പ്രാര്ത്ഥിച്ചുകൊണ്ട്..
ഹരിയണ്ണന്
എഴുതുന്നവര്ക്കും എഴുതാന് പ്രോല്സാഹിപ്പിക്കുന്നവര്ക്കും കൈയടി. ഈ നല്ല പരിപാടി ഇനിയും തുടരുക. എഴുതുന്നത് ഇങ്ങിനെ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചുകാണുന്നത് കുട്ടികള്ക്ക് ഏറെ സന്തോഷകരമാവും എഴുതാനുള്ള ആവേശം കൂടുകയും ചെയ്യും...
അതുല്,
ഞാന്
അതുലിന്റെ
യാത്രാവിവരണം
ഇന്നാ വായിച്ചത്.
നന്നായി മോനേ..
മിടുക്കന്!
അതുലിന്റെ യാത്ര വിവരണം വായിച്ചു. നന്നായിട്ടുണ്ട്. ഇനിയും എഴുതണം.
അതുലിന്റെ യാത്രാവിവരണം ഇപ്പോഴാണ് കണ്ടത്.കുവൈറ്റിലെ കാഴ്ചകളെക്കുറിച്ചും എഴുതിയിരുന്നോ ?
ബാബു അങ്കിള് - കുവൈറ്റ്.
നന്നായിട്ടുണ്ട്.ഇനിയും എഴുതുക.ഭാവനകളും ഉണരട്ടേ.visit my blog mekhamalhaar.blogspot.com
സ്കൂള് കഥകള് എന്ന അതിലെ എന്റെ രചനകല് കൂട്ടുകാരുമായി പങ്കു വെയ്ക്കാന് ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
Post a Comment